Baksteenstrips in de hoofdrol

Interieurarchitect Sam Peeters van Contekst liet deze vakantiewoning volledig strippen zodat er een grote ruimte op de benedenverdieping ontstond en er een ruw plafond zichtbaar werd. Door vervolgens baksteenstrips ‘all over the place’ te gebruiken, versterkt hij niet alleen het stoere karakter van het beton, het legpatroon herhaalt ook de strakke lijnen van het plafond.

Ares

  • Uitzichtkenmerken

    De stenen worden gevormd door het afsnijden van een hoeveelheid klei van een geperste streng. Een strak afgelijnde heel regelmatige vorm wordt bekomen.

    Kleur

    Kleurtint

    Beige met een gelige tint

    Oppervlaktetextuur

    Glad

    Uitzicht

    Effen en glad

  • Wateropname

    ≤ 6%

  • Kleurtint

    Beige met een gelige tint

  • Fabrikant

    Cerámicas Mora

  • Formaten

    236x113x48 288x90x47

image of

De strakke lijnen van het plafond herhalen zich in het legpatroon van de baksteenstrips.

Sam Peeters

Context

Deze halfopen bebouwing is een tweede verblijf aan de kust die interieurarchitect Sam Peeters meteen kon charmeren. “Ook al was het huis nogal ‘mismeesterd’ doorheen de jaren, toch zag ik veel potentieel en dat komt door de sixties vibe die er hing. Die gaf me veel opportuniteiten.” Maar eerst moest hij komaf maken met een minder praktisch aspect van de toenmalige bouwstijl: de aaneenschakeling van kleine ruimtes op de benedenverdieping. Strippen dus!

image of

Zacht en nederig

In deze woning gaan de vloer en het plafond met de meeste aandacht lopen en dat was exact de bedoeling van de interieurarchitect. Alle andere materialen die hij verder gebruikte moesten daarom zacht en nederig zijn. Kijk maar naar het maatwerk in gebeitste lichte eik. Hoe hij dan toch warmte in de vakantiewoning bracht? Wel, die lange bank waar we ’t al over hadden is niet alleen bijzonder uitnodigend, er kwam ook een mooi hoogpolig tapijt bij. Na een dagje uitwaaien aan zee is een knusse avond hier dus meer dan verzekerd.

image of

Ares all over the place

De keuze voor ARES is ingegeven door de warme kleur: beige met een gelige tint. “De schakering die erin zit en de bruine puntjes maken het tot een heel mooi materiaal”, vindt Peeters. Hij gebruikte de strips niet alleen voor alle vloeren, ook de trap werd er helemaal mee bedekt, net zoals het terras, de muren van de badkamer en de wanden van de douche. Dit gevelmateriaal laat werkelijk niets door en is net daardoor voor tal van toepassingen geschikt.

image of

Ruw beton

Sam Peeters vermoedde dat er achter de lage valse plafonds wel eens een vloerplaat in bekist beton kon schuilen. “Dergelijke vloerplaten werden in de jaren ‘60 vaak gebruikt. Het zijn de voorlopers van de latere predallen en ze zijn zo mooi dat we er de kern van ons ontwerp van wilden maken.” Tijdens de afbraakwerken kwam inderdaad ruw beton tevoorschijn. De interieurarchitect speelde het materiaal uit door er de verlichting in te verwerken en het te laten contrasteren met witte pleistermuren en strak maatwerk.

image of

Steenstrips all over the place

“Wat je vaak ziet in combinatie met zo’n plafond is een vloer in parket om het beton te verzachten. Dat hebben wij niet gedaan, omdat we geen afbreuk wilden doen aan die ruwheid. Bovendien is het in een vakantiewoning een komen en gaan van mensen, dus is een vloer die tegen een stootje kan een grote plus. We kozen voor een vloer in baksteenstrips, meer bepaald de ARES van Heylen Ceramics. Niet alleen zijn steen en beton materialen die elkaar versterken, ook gaven de strips ons de kans om de strakke lijnen van het plafond te herhalen door middel van het legpatroon.” Het werd een combinatie van horizontaal en verticaal legverband.

image of

Twee salons

“We trokken de gelijkvloerse verdieping volledig open in de richting van de tuin en het terras. De keuken lijfden we in bij de woonkamer en de hal elimineerden we om plaats te maken voor een vestiaire en bijkeuken”, legt Peeters uit. Zo ontstond een mooie open ruimte met niet één, maar twee salons. Om die met elkaar te verbinden, liet hij een lange donkerblauwe modulaire zetel aanrukken die de volledige lengte van de muur beslaat. “Dergelijke zetels zag je in de jaren ‘60 vaak. De bank is bovendien een knipoog naar de eerste verdieping waar een overdekt balkon, een ‘porch’ zeg maar, alle buitenkamers aan de buitenzijde van het huis met elkaar verbindt. Ook typisch voor die tij